Visie

Persoonlijke visie

In mijn persoonlijke visie staan een aantal dingen centraal: Zo wil ik altijd helpen, staat de zorgvrager centraal en vind ik het belangrijk dat zij gehoord en gezien worden. 

Helaas zie ik steeds vaker in het nieuws komen dat de druk op de zorg verhoogd. Er zijn een aantal maatschappelijke factoren die hier een rol bij spelen, maar vergrijzing hoor ik zelf het vaakst voorbij komen. 

Ik maak mij door de toenemende druk in de zorg soms wel zorgen over de toekomst (Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer, 2024).  Zo hoor ik nu al in de thuiszorg dat we mogelijk binnenkort geen bodylotions en dergelijke meer mogen smeren, alleen voorgeschreven crèmes. Ik denk dat hierdoor een stukje persoonsgerichte zorg verdwijnt en we mogelijk alleen nog zorg kunnen bieden die strikt noodzakelijk en voorgeschreven is. 

 

Ik vind het dan ook erg belangrijk dat we als verpleegkundige ons hele leven blijven leren. Enerzijds omdat er steeds nieuwe, verbeterde technieken en methodes ontstaan. Anderzijds omdat de zorg continu blijft veranderen zoals bijvoorbeeld met de vergrijzing, hoe gaat de zorg dan vormgeven (Admin, 2020)? 

 

 

Leiderschap en een leven lang leren

Verpleegkundig leiderschap houdt in dat je als verpleegkundige actief verantwoordelijkheid neemt voor je eigen handelen en de kwaliteit van zorg (V&VN, z.d.).  Dit betekent dat je initiatief toont, effectief samenwerkt, invloed uitoefent op de zorgpraktijk en voortdurend streeft naar verbetering (Jackson, z.d.).

 

Er wordt van alle verpleegkundigen verwacht dat zij leiderschap tonen. Naast dat je als verpleegkundige leiderschap toont en zo mogelijk de kwaliteit van zorg verbeterd, moeten verpleegkundige andere activiteiten uitvoeren om de kwaliteit hoog te houden .

Verpleegkundigen die geregistreerd staan bij het Kwaliteitsregister van V&VN moeten in vijf jaar tijd 184 uur aan deskundigheidsbevordering doen. Dat betekent gemiddeld 37 uur per jaar. Deze eis laat goed zien dat het continu blijven leren geen optie is, maar een belangrijk onderdeel van professioneel werken in de zorg (V&VN, z.d.).

 

Actuele ontwikkelingen

1. Vergrijzing en de impact op het verpleegkundig beroep

De vergrijzing van de bevolking heeft grote invloed op het verpleegkundig beroep. Het aantal ouderen groeit sterk, en daarmee ook het aantal mensen met chronische en complexe zorgvragen, zoals dementie en multi morbiditeit. Hierdoor verandert de aard van verpleegkundige zorg: er is meer behoefte aan specialistische kennis, vooral in de wijkverpleging en ouderenzorg. Verpleegkundigen moeten niet alleen medische zorg bieden, maar ook oog hebben voor het psychosociale welzijn van ouderen, vaak in samenwerking met mantelzorgers (Synthese | de Impact van de Vergrijzing, z.d.).

Daarnaast zorgt de vergrijzing voor een hogere werkdruk in een al krappe arbeidsmarkt. Tegelijkertijd wordt er steeds meer verwacht op het gebied van technologie, zoals eHealth en zorginnovaties, om de zorg toekomstbestendig te maken. Dit vraagt om voortdurende scholing en flexibiliteit van verpleegkundigen (Synthese | de Impact van de Vergrijzing, z.d.).

Vergrijzing in cijfers

In Nederland is inmiddels ruim 20,5% van de bevolking 65 jaar of ouder, wat neerkomt op zo'n 3,7 miljoen mensen.  Het aantal ouderen ten opzichte van werkenden – ligt op 34,9%, dat is bijna 1 oudere per 3 werkenden. In vergelijking met 1990 was dit nog 12,8%. Er wordt verwacht dat het aandeel 65-plussers zal stijgen tot 24% in 2050, wat betekend dat er ongeveer 4,8 miljoen ouderen zouden zijn (Centraal Bureau voor de Statistiek, 2024).

 

 

2. Toenemende zorg ongelijkheid

Hoewel zorg in Nederland formeel voor iedereen toegankelijk is, bestaan er in de praktijk vormen van zorgongelijkheid. 

Mensen met een lagere sociaaleconomische status leven gemiddeld 6–8 jaar korter en hebben minder gezonde levensjaren. Zij hebben vaker zorg nodig, maar ervaren ook meer drempels in toegang, bijvoorbeeld door financiële beperkingen of lagere gezondheidsvaardigheden (Cijfers en Feiten Gezondheidsverschillen, z.d.).

 

Cultuur en taal hebben invloed op zorgtoegang. Mensen met een migratieachtergrond ervaren vaker misverstanden of onbegrip door gebrekkige taalvaardigheid of culturele verschillen, wat leidt tot lagere therapietrouw en tevredenheid over zorg ook benaderen mensen hierdoor minder snel de eerstelijnszorg (Barrières Belemmeren Goede Toegang Tot Gezondheidszorg, 2023) 

Daar komt bij dat mensen met een lager inkomen, zorg vaker mijden in verband met bijkomende kosten. Zo kunnen sommige mensen hun eigen risico niet betalen of dekt hun zorgverzekering niet de volledig benodigde behandeling (Beerman et al., 2024).